Nog minder dan een week en dan zit onze reis er alweer op. De laatste nacht, voor we gaan vliegen, zijn we nog in Bangkok, maar eigenlijk zijn we nu op onze laatste bestemming aanbeland: Koh Chang. Hier gaan we op het strand liggen en…, tsja verder eigenlijk niet veel. Hoewel, van 16 tot 19 uur is het happy hour, wanneer cocktails 99 baht zijn, dus dat is wel erg verleidelijk ;). Verder uitrusten van alle ervaringen en alles laten bezinken. Niet echt enerverend voor een blog, dus dit wordt ons laatste verhaal uit Thailand. Tenminste, voor 2018. Kans is erg groot dat we hier nog terugkomen, in dit fantastische land!
We hebben jullie verlaten in het vorige verhaal in Yangon. De avond voor we naar Thailand gingen kwamen we erachter dat we maar 1:25 uur hadden om in Bangkok over te stappen naar het vliegtuig naar Sukothai. Nog geen anderhalf uur om van een internationale vlucht, door de douane, koffers halen en inchecken op een nationale vlucht, dat is krapjes. Kwestie van verkeerde vliegtuig aanvinken bij het bestellen van de tickets, kan gebeuren.
En dan zit alles ook tegen. Nee, de koffers kunnen niet in 1 keer door. Sorry, inchecken op de vlucht naar Sukothai is hier nog niet mogelijk. Tijdens het wachten op het vliegtuig vonden we de plek waar het vliegtuig hoort te staan nogal leeg, ja hoor hij kwam later binnen dan gepland. Dus vertraging, een kleine 20 minuten. Bij aankomst op Bangkok hebben we nog wel gerend en zijn we brutaal voorgedrongen bij de douane, maar helaas. We kwamen om 13:01 aan bij de gate, vertrektijd was 13:10, maar de check-in was al dicht. En toen bleek dat eigenlijk alles wat tegen gezeten had in ons voordeel was. Stel dat we wel de bagage al door hadden kunnen sturen naar Sukothai, dan was de bagage al daar en wij nog niet. Bij het omboeken naar een latere vlucht hoefden we niets te betalen, want onze vlucht uit Yangon was vertraagd. En nu hadden we alle tijd om lekker te lunchen op Bangkok vliegveld, de volgende vlucht ging om 15:10. Dus, al met al, de eerste keer dat we ooit een vliegtuig gemist hebben, maar het had erger kunnen zijn.
Dan Sukothai. Ten eerste, we hadden een fantastisch hotel, met een waanzinnig uitzicht op rijstvelden en de vrije natuur. En fietsen om naar de tempels te gaan. Sukothai is een gebied met tempels. Niet zo veel als in Bagan, maar er staan er wel een aantal. En hele mooie, oude tempels. Voor de Thailand kenners, het is vergelijkbaar met Ayutthaya, alleen dan is alles nog heel. Mooie, grote buddha-beelden, mooie stupa’s en heel erg mooi om er met zonsondergang te zijn. En het mooie is, het was er niet druk. We zijn 2 keer naar de tempels geweest, de eerste keer was o een zaterdag en toen waren er nog veel scholieren. Meer de tweede keer was een maandag en toen was het vrijwel uitgestorven. Behalve bij de zonsondergang, toen was het wel wat drukker, maar nog niet zo druk als we verwacht hadden. En we hebben nog een leuk gesprekje gehad met een paar scholieren, die hun Engels wilden oefenen. ( Will you come back to Thailand? Yes, we surely will!).
Ook al waren we al wat reis- en tempelmoe, Sukothai was prachtig en dat hadden we voor geen goud willen missen.
De service in het hotel ging wel heel erg ver. Bij het ontbijt had Angelique trek in een hardgekookt eitje en er lag een ei. Er stond alleen niet bij of het gekookt was en zo ja, of het hard of zachtgekookt was. Dus dan maar vragen aan de ober. Tsja, die snapte het misschien niet helemaal, of hij snapte het wel en wist het ook niet. Dus brak hij het ei maar open en liet het aan Angelique zien. Een rauw ei bleek het te zijn?. Hij keek er zo trots en koddig bij dat we er wel om moesten lachen
Tijdens ons verblijf waren er grootverbruikers op wijngebied, die zowel ’s middags als ’s avonds een fles witte wijn bestelden. Toen kwamen wij er ook nog aan en dat was te veel voor het hotel. Gevolg, de tweede avond was er geen witte wijn meer te krijgen. Klein minpuntje.
Na Sukothai, 2 nachtjes Bangkok. We waren mooi op tijd in Bangkok en vlakbij Khao San Road. Daar hebben we de eerste avond even rondgelopen en heerlijk Indiaas gegeten. Khao San Road is het backpacker gebied van Bangkok. Dus goedkoop en een hoop aparte mensen ?. En hele grappige winkeltjes en eet stalletjes. Met de heerlijkste dingen, waaronder ook insecten. Dat hebben we maar voorbij laten gaan.
De volgende dag nog even naar Khao San Road, waar Angelique een leuke tas heeft gekocht. Zelf gemaakt door de eigenaar, van zeer goede kwaliteit. Uiteraard, geen rotzooi ?. Maar eerlijk is eerlijk, een erg mooie tas.
Daarna naar een shopping mall, voor zonnebrand en een kappertje voor Frans. Met de boot en daarna de Skytrain, echt een uitkomst in het drukke Bangkok. We waren nog niet in de shopping mall of Angelique slaakte al een kleine vloek. Wat bleek, de tas van zeer goede kwaliteit was nu al kapot, dus binnen 5 uur ?. Dus in de shopping mall maar een ander tasje gekocht voor minder, maar een stuk steviger. (Later terug gegaan naar de verkoper en hij heeft de tas weer gemaakt, dus alles goed…… Tenminste, bijna, want de schouderband is nu gedraaid en dat merkten we pas toen het te laat was.)
In het buitenland naar de kapper gaan is best een uitdaging, zeker als je een beetje ijdel bent. In het Engels uitleggen hoe je het wilt en de kapper nam uitgebreid de tijd om te kijken hoe mijn haar viel en zat. En ik ben tevreden, al is het wat korter dan gehoopt.
Hoe klein is de wereld! Op de boottocht in Myanmar (zie eerder verhaal) hadden we zeer gezellig zitten praten met een Engels stel. Zij bleven wat langer in Myanmar en zouden daarna naar Nieuw-Zeeland gaan. Schijnbaar via Bangkok, want wij zaten te eten in de shopping mal en werden opeens aangesproken in het Engels. Dat stel van de boot! Heel gezellig en zo klein is de wereld dus.
Toeval wil dat we hier met Valentijnsdag waren en daar wordt veel aan gedaan in Bangkok. Dus wij hebben een romantisch diner gedaan, aan de rivier, met live muziek, heerlijk. En goede wijn uiteraard, hier hadden ze genoeg ?.
Nu dus in Koh Chang. Veel strand, leuk hotel, lekker eten en goedkope cocktails. Hier kunnen we het nog wel uithouden de komende tijd. Misschien nog een kook cursus, maar dat vertel ik wel live na de vakantie.
Rest ons niets anders dan jullie allen hartelijk te danken voor de reacties en het volgen van onze ervaringen en avonturen. En tot snel ziens, maar dan live in het koude Nederland.